Kimi
sohbetlerde karsidakine sorulur: Bos
zamanlarinizda ne yaparsiniz?
Insanoglunun
soru olayini icadindan sonra buldugu en lüzumsuz
soru olarak bu soruyu görmüsümdür.
Ne
demektir bos zamaninizda ne yaparsiniz?
Bir
sey yapilan zaman hic bos olur mu? Degerlendirilen
bir an´a bos zaman diyebilir miyiz?
Bir
takim insanlar, yaptiklari isleri belki lüzumlu
ve lüzumsuz, faydali faydasiz, is sayilabilecek
veya angarya denilebilecek kategorilere ayirmistir.
Sonra bunlardan kendince lüzumlu saydigini
yaptigi zaman bir isle mesgul oldugunu sanmaktadir.
Böyle
bir ayrimin sebebi bence dünya görüsüne,
insanin hayata bakisina dayanmaktadir.
Bati
kültüründe insanlar sekiz saat calisir, sekiz
saat uyur. sekiz saat eglenir, sahsi islerini
takip eder veya eviyle ugrasir. Modern zamanlarda
kisilerin evleri pek önemli olmadigi icin son
sekiz saatte, eglenirler ve televizyon seyrederler
demek daha dogru olur saniyorum. Kimileri de spor
yapar demeli(mi)yim.
Zamani
böylece bölen bir zihniyet, bos zamandolu zaman
anlayisina inanacaktir. Nitekim, zirtpirt
televizyona cikan hemen herkes (batidadoguda) bos
zamandan, bu bos zamani degerlendirmeden dem vurur.
Verilen cevaplarin da bir kismi, evet hic olmazsa
bir kismi bari ise yarasa. Bos zamanlarimda müzik
dinlerim, televizyon seyrederim, resim yaparim v.s.
Kimileri de bunu özel zevkleri arasinda saymaktan
gurur duyar. (Seyirciler sanki onun özel
meraklarina cok muhtaclarmis gibi.)
Bati
hayat anlayisi zamani böylesine bölmekte. Insan
fiillerini ise, ekonomik üretime, is saatine göre
degerlendirmektedir. Üretime yönelik bütün
saatler dolu zaman, ekonomik üretime hizmet
etmeyen bütün faaliyetler bos zamani
degerlendirme tanimina sokulmaktadir.
Böylesine
bir anlayis, hayata bölmeli kafalardan bakanlarin
anlayisidir. Bu anlayis, yasadigimiz hayati üretme
ve tüketmeden ibaret sayan, insan amellerini
insanligin dogal faaliyeti saymayan, insan
fiillerini ibadet kavrami disinda düsünen bir
zihniyetin ürünüdür.
Zamani
degerlendirmek kulluk bilinciyle baglantilidir.
Insanin yeryüzündeki konumuyla ilgilidir.
Hayata
materyalist acidan, yani sadece maddeye sahip olma,
onu üretme ve tüketme, bütün iliskileri cikar
üzerine kurma anlayisindan bakan kimse, zamani
bilmeyecektir. Zamanin degerini anlamayacaktir.
Ona göre hayat yemeicmeeglenme olduguna göre,
olabildigince kazanma ve bu kazancla alabildigince
bolluk icinde yasama ve eglenme hayatin asil
gayesi olacaktir.
Bu
bakimdan o, fazileti, kazanmadaki helal ve haram
ölcülerini, baska insanlari düsünmeyecektir.
Bencil olacaktir, cikarci olacaktir, cimri
olacaktir.
Hayati
baskalariyla bölüsmeyecek, kendi menfaatinin üstünde
bir kutsala inanmayacaktir.
Bu
anlayisa göre is saati vardir, uyku saati vardir,
eglenme saati vardir, tatil zamani vardir ve
nihayet bos zaman kavrami vardir.
"Andolsun
ikindi vaktine. Insan gercekten hüsrandadir.
Ancak iman edenler, salih amel isleyenler,
birbirlerine hakki ve sabri tavsiye edenler hüsranda
degillerdir." diyen Rabbimiz insan icin en güzel
hayat stratejisini cizmistir. Hak´tan gelene
inanmayan, yaptigi fiillerin salih amel olmasina
dikkat etmeyen kimseler hep zarardadirlar.
Geceyi
bir örtü, gündüzü bir gecim zamani kilan Rabb,
zamani insanin emrine verilmis bir emanet, bir
firsat olarak sunuyor.
Yasadigi
zamandan hesaba cekilecegine inanan bir insan
zamani salih amel ile degerlendirmeye bakar. Salih
amel her türlü faydali faaliyeti, ibadet ve
takvayi kapsadigina göre; inanan insanin yaptigi
her sey zamani degerlendirmek olarak ortaya cikar.
Dolayisiyla ona göre bos zaman yoktur. Öyle bir
insan, uykuyu da ibadet bilinciyle
degerlendiriyorsa, zamani bölümlemenin bir
anlami kalmiyor demektir.
Zerre
kadar iyi isin de, zerre kadar kötü isin de
karsiliginin verilecegine inanan, hep iyi islerin
pesinde olur. O zaman onun yaptigi bütün isler
zamani degerlendiren islerdir. Öyle bir insanin
bos vakti olmaz.
Inanan
insan bütün bir zamani kulluk bilinciyle
degerlendirir. Faydasiz islerin yapildigi saatleri
bos zaman sayar. O saatleri de salih amel
isleyerek degerlendirmeye calisir.
Bes
sey gelmeden önce bes seyin kiymetini bilin diyen
Allah´in Rasulü, "mesguliyet gelmeden önce
bos zamanin" önemine dikkat cekiyor.
Vaktini
faydali islerle gecirenler zarar etmeyeceklerdir.
|